De zusters
Door: Dicky Dik
Blijf op de hoogte en volg Dicky
26 Mei 2010 | Spanje, Carrión de los Condes
Donker is het nog als ik wakker word en me gereed maak om te vertrekken. Ik had een goed bed, onder in een hoekje van de kamer en heb lekker geslapen. Je wilt niet weten waar ze hier de mensen neerleggen te slapen. 20 stapelbedden twee wc's en twee douches is geen uitzondering. Je moet goed kijken wat je neemt, bij binnenkomst in een dorp of stadje, staan ze je al op te wachten. Nog voor de zon opkomt, is de enige klim van betekenis van vandaag, een mooie warming up en als ik boven ben is de zon aan de horizon. Daarna gaat het langzaam naar beneden over een keienweg. Om de vijf a zes kilometer een dorpje, die allemaal op elkaar lijken. Allemaal gericht op de mensen die er door heen lopen. Na het dorpje Boadilla del Camino loop je een meter of tien omhoog en sta je ineens in een Hollands landschap. Als ik dichtbij kijk is het net of ik langs de Wirdumervaart loop, als ik wat verder omhoog kijk zie ik bergen en die hebben ze in Wirdum niet. Het eindigt met een vervelend stuk langs de weg en zo loop je dan na 46 km Carrion de los Condos binnen. Onderweg heb ik een aantal keren de militairen getroffen, ze noemen me nu al amigo, wat volgens mij vriend betekent. Zo ook in Carrion, ik maak handig gebruik van hun Spaans en loop mooi achter hen aan, zo beland ik bij de zusters die een grote refugio runnen. Netjes lage bedden, wel grote zalen maar heerlijke douches. In de supermarkt haal ik wat zaken voor morgen, gelukkig weer een keer bruinbrood. Terug naar het zusters huis ben ik verdwaald ik weet de ingang niet te vinden, dus ga ik maar weer via de voorkant naar binnen, willen ze me nog een keer inschrijven. Onze militairen, liggen uitgeput op bed ze gaan morgen niet mee voor 49 km, watjes. Haal nog wat bij de cafetaria nou ja cafetaria, een café met ontzettende lekkere hapjes. Ik bestel wat kipjes en een tortilla en ik laat een tortilla inpakken voor morgenvroeg. Vraag me niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen maar ik krijg hem mee. Tortilla dat is gebakken ei met paddenstoelen, ik denk champignons en lekker als ontbijt op mijn bruinbrood. Het is negen uur ik ga het stukje op sturen, mocht ik nog wat beleven in deze wel heel toffe cafetaria, dan horen jullie het morgen. O ja, over het gevoel dat ik op dit moment hé, ik wil wel naar hus, mis mien familie. Welterusten.
-
27 Mei 2010 - 17:59
Frank Steunebrink:
Laatste loodjes,
Je gaat als een speer Dicky nog even de laatste loodjes en dan ben je op je eindpunt en kan je naar huis weer naar je familie.
Ik verwacht dat je dan nog wel een paar weken nodig hebt om de verhalen te vertellen, en met je foto's de hele reis nog een keer te beleven, maar deze ervaring neemt niemand je meer af.
Nog even doorbijten,
Succes verder !!
Frank Steunebrink -
27 Mei 2010 - 19:23
Ankie:
he dicky nog even volhouden hoor rustig aan we gaan nog lang niet verhuizen. namens michelle bedankt voor de kaart van jou en willy nu maar wachten op de uitslag groetjes ankie en michell -
27 Mei 2010 - 21:23
Jacob En Ellen:
Dat je thuis en je familie mist, is misschien vervelend, maar betekent wel dat beiden hele positieve zaken voor je zijn, dus is het gemis logisch. Maar ehhh, wel effe doorrammelen, volgens Willy nog ongeveer 2 weken (??), dan ben je d'r weer. Zal fijn zijn om je te zien en je verhalen te horen. Terwijl jij met je eindspurt bezig bent, gaan wij een weekend met veel bier, ouwehoeren, veel bier, nog meer ouwehoeren en wat gepunter in Giethoorn tegemoet (weekend Rood Geel). Wordt dus afzien... -
28 Mei 2010 - 06:34
Saskia:
Kop dr nog ff voor Dicky!!! Bist dr hast!!!
Blijf je wel schrijven?? Straks gaan we het ook nog missen!
Suc6,
Sas -
28 Mei 2010 - 07:50
Henky D.:
Hoi Dicky
Even deur bite de vienst vast nog een paar leuke dingen waar stou wel van geniete kest weet ik zeker.
succes verder
ook natuurlijk van Diana en Kyra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
