Beestenboel
Door: Dicky Dik
Blijf op de hoogte en volg Dicky
01 Juni 2010 | Spanje, Sarria
Die Brazilianen, zijn wel heel relaxt, zit ik om zes uur beneden is het ontbijt nog niet klaar dus wachten maar. Heb het gister met de Braziliaanse vrouwen nog gehad over Capoeira en ze doet zo even een stukje voor. Kwart over zes komt er iemand en dan is het ook meteen allemaal vrolijkheid en lachen, ik mag dat wel. Dike Dikken koffie, hij Vindt dat ik een leuke naam heb en gebruikt hem dan ook graag. Vandaag dus de bergen, de laatsten althans van enige betekenis. Zie wel waar ik beland vandaag. Het Braziliaanse eten van gister, bonen met een soort van jus met droge worst, missen hun uitwerking niet. Tweemaal in de aubergue en na drie km lopen sprint ik een zijweggetje in en ben nog net op tijd. Als ik om me heen kijk ben ik niet de enige geweest, er liggen allemaal aandenkens. Een klein katje wordt weer naar beneden gebracht maar loopt iedere keer met de lopers mee omhoog. De acht kilometer lange klim van 600 meter neem ik in een keer, als ik boven ben kan ik mijn petje uitwringen, de zweetdruppels vallen van de klep, lekker. Het dorpje boven op de berg, is een waar toeristenoord met alleen maar souvenirwinkeltjes en restaurantjes. Er volgt na een stuk naar beneden nog een klim en dan een afdaling van dertien km en flink dalen een paar stukken doe ik hardlopend, speciale techniek geleerd van Bernhard. Onderweg tref ik een Duits koppel met de hond. De hond Bobbie heeft zijn eigen rugzak en draagt zijn eigen spul. Ze hebben de reis goed voorbereid en de hond van tevoren getraind. Waar ze niet aan hebben gedacht zijn de Spaanse honden in de dorpen, die lopen los en willen hun hond aanvallen. Door een dorpje loopt de één voorop, om te zien waar de honden zijn. In Triacastela neem ik een lekkere tortilla en een biertje daarna doe ik nog een stukje. Het stukje wordt een stuk, het gaat fijn via een mooie weg met veel bloemen naar Samos, daar aangekomen, voel ik me zo goed dat ik besluit nog maar elf te doen. Ik eet nog wat en loop via een paar mooie kleine dorpjes, met mooi geleide daken en een stuk over de weg naar Sarria. Daar aangekomen na dik 60 km en een berg, zijn de eerste drie aubergues complet, de vierde ziet er aardig uit en wie zit daar op de trap te lezen, jazeker, Tod uit Canada. Hij is vanmorgen om zes uur vertrokken en heeft een kortere weg genomen. Wel toevallig dat we elkaar hier weer treffen. Er is nog een plaats die is verzegd aan een vrouw, die nog moet komen, als ze na een kwartier er niet is, kan ik hem krijgen. Het is hier overal superdruk met toeristen die stukjes lopen. En dan om één uur de aubergues in duiken, maar ik maak me niet druk, het is tenslotte nog altijd gelukt. En ook nu de vrouw komt niet dus krijg ik het bed, het is er netjes goede douches en schoon en na het douchen, schenken ze ook nog een heerlijk biertje, wat wil je nog meer. Terugkijkend was het een lange dag waarin ik lekker heb gebuffeld, met bepakking 60 km, een klim van acht km met een hoogte verschil van 600 m en een afdaling van 13 km met een hoogte verschil van 650 m dan durf ik de Kennedymars wel aan Jan. Ik denk dat ik nu ga afbouwen heb het in de macht om de dingen te doen die ik wil doen dus maar zien wat de komende dagen brengt. Ik neem nog een biertje proost. O ja, heb mijn handdoek laten liggen, dus moest me afdrogen met mijn kussensloop annex kleding zak. Morgen maar een nieuwe kopen.
-
02 Juni 2010 - 07:45
Cees Tromp:
Top man hoe jij de laatste loodjes verwerkt. En dan ook nog de dagelijkse kilometers opvoeren. Ik hoop dat na dit avontuur je conditie weer wat terugvalt want anders staan wij als skiërs, in vergelijking tot jou, volgend jaar als een stel hulpbehoevenden op de piste.
Als je straks in SdlC bent en er nog een kleine vakantie aanvast knoopt met je vrouw wens ik jullie heel veel plezier.
groeten van: de oudste stapper fan'e stad -
02 Juni 2010 - 07:51
Frank Steunebrink:
Nou nou, 60 KM dou magst wel opasse dast niet een bekeuring krijst, en ik su maar op tied remme anders kenne we die uit de atlantische Oceaan visse.
De laatste loodjes nog even Dicky, en hest af-en-toe wel wat songen want je mutte wel wat bij stem blieve nou?
Succes man.
groet, Frank Steunebrink -
02 Juni 2010 - 14:15
Dick En Marry:
jouw verhaaltjes zijn een genot te lezen.Je krijgt er een goed gevoel bij en temeer een goede smaak in de mond.
Een tip: als je terug bent en niets meer te doen hebt, ga dan eens een boek schrijven over wegrestaurantjes onderweg met het eten en drinken, bestemd voor al die (pelgrims) onderweg.
of wordt vinoloog want je hebt zoveel wijntjes gedronken onderweg dat je er nu wel verstand van moet hebben, of ga bij de Leeuwarder-courant als colommist over je tocht.
Je zou het heel geod doen,na al jouw prachtige stukjes wat je geschreven hebt.
wij weten dat je de reis zult af maken.Op 5 september zullen we samen er wel een paar op drinken.Hou je haaks en veel liefs van marry en dick uit zevenaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
