Nog twee keer naar de Cap

Opnieuw naar Cap Finisterre. Half acht word ik wakker, zo lang heb ik nog nooit geslapen. Het is een bende in de kamer en ik ben ook niet van plan het op te ruimen. Neem een lekkere douche, mijn eigen zonder wachtende mensen en de eerste keer dat ik in de morgen een douche neem. Douchen maakt de voeten nl zacht en is niet goed voor het lopen. Daarna moet ik alles van gister op de toetsen aanslaan gezamenlijk met de fotos versturen. Om tien uur heb ik afgesproken met Margit, ik heb de hele tijd gedacht dat het Margaret, maar het is Margit, excuus. We treffen nog een aantal bekenden en doen eerst een bakje beneden in het dorp. Daarna lopen we rustig kletsend de cap omhoog en bespreken allerlei onderwerpen. Margit is een lerares, ik heb wat met onderwijzeressen, waarom ik weet het niet, ik denk omdat het mensen zijn die met hun hart werken. Laten we het daar maar op houden. Op de cap kletsen we gewoon door, zittend op een grote steen, je wilt niet weten welke onderwerpen de reveu passeren. Ik ben er zeker van dat je het wel wilt weten, maar dat houd ik binnen een select groepje. Als we terug willen steekt er binnen vijf minuten een noodweer de kop op, zwarte wolken en dikke regen. Gelukkig is er een restaurant en schenken ze goede wijn. Als het droog is wandelen we terug, wisselen e-mail en nemen afscheid. Ga daarna de stad in tref een Duitser, drink nog een bier met hem en snel komen er meer mensen bij, een relaxte sfeer. We eten met zijn allen en gaan met een hele groep naar de cap en ook nu gaat de wijn mee. Het weer is totaal anders dan gister, geen zonsondergang maar donkere luchten, met hier en daar een streep licht, schijnend op het water van de oceaan. Het water lijkt als vloeibaar zilver, een prachtig gezicht, maar niet op camera te pakken. Sommigen verbranden nog wat en als er een slaapmatje verbrand wordt gaat er een gejuich en een zwarte rookwolk op. Eén voor één gaan ze naar beneden en als het begint te regenen, maken wij ook dat we in de stad komen. Daar nemen we nog één, anders gaan we zo raar uit elkaar. Een aantal gaat morgen terug naar Santiago, blijven daar nog een paar dagen, of vliegen terug naar diverse bestemmingen. Op mijn kamer is het nog steeds een bende, maar als ik in bed lig val ik als een blok in slaap. Zzzzzzzzzz o ja, het lijkt dat er veel drank aan te pas komt, maar in totaal zijn het twee glazen bier en een fles wijn.