Nieuwe plannen, nieuwe kansen.

Nieuwe plannen nieuwe kansen.
800 meter lopen naar het centrum is me al te veel, ik scoor wat eten en een blikje bier om mee naar de kamer te nemen er is maar een ding dat ik wil en dat is slapen.
20.00 uur lig ik in bed, ik bedoel op de matrassen, nog even een stukje schrijven maar dat gaat ook niet gemakkelijk met kramp in je vingers. Het ziet als volgt uit er zijn hier nog een aantal tempels in de buurt, die ik kan bezoeken, daarna ga ik met de bus naar Matzuyama waar ik een kamer zie te vinden om daar een groepje tempels te bezoeken. Daarna maak ik een trip naar Hiroshima dat ligt 150 km van Matsuyama. Wat ik verder ga doen dat zie ik nog wel welterusten.
Als ik wakker word heb ik met tussenpozen van een sanitaire stop 12 uur geslapen. Heerlijk. Ergens op de achtergrond zit nog wel wat kramp, maar daar heb ik geen last meer van. Als ik de verhuurster vraag om een dag te verlengen vertelt ze me in half Japans en half Engels dat ze morgen gesloten zijn. Oké wat nu, plannen weer veranderen. Ik besluit op te pakken en nadat ik alles heb opgeruimd loop ik naar het busstation. Na een heerlijk stukje gebraden kip (11 uur in de morgen) bij de 7/11, waar ik ook de nodige yentsjes kan pinnen, krijg ik alle hulp om een buskaartje naar Matsuyama te kopen. Ik moet een uur wachten en terwijl ik op een bankje zit te schrijven, komen er een aantal tieners mij vragen waar ik heen ga. Ik probeer ze het zo goed en zo kwaad uit te leggen maar ze begrijpen het niet. Eén van hen belt een vriend die Engels spreekt om te tolken en zo volgt de conversatie. Alleraardigste ontmoeting, als ze weggaan geef ik ze allebei een foto van een molen. Voor het eerst deze reis drink ik een warm bakje koffie en koop een wrap om mee te nemen bij de Starbucks. Ik heb al een paar koude koffie gehad, ze drinken het hier meestal koud, soms zelfs met ijsklontjes. De busreis is een serieus gebeuren, ik krijg een stoel toebedeeld en bij elke stop wordt er geteld en gezien of iedereen wel op de goede plaats zit. Eenmaal onderweg, zie ik de bergen liggen waar ik gisteren mijn Waterloo heb gevonden. De rit gaat verder door een soort van kloof met aan beide kanten dicht en groen begroeide bergen. In de kloof langs de rivier is alles vol gebouwd met huizen. Halverwege verlaat een groot deel de bus om later met allerlei etenswaren weer terug te komen, tot soep aan toe. Diverse tunnels voor mij nu niet lopend, maar met de bus. In rivieren die we passeren staat menig visser te forel vissen. Of er ook daadwerkelijk iets wordt gevangen dat weet ik niet. Goed 4 uur ben ik Matsuyama en vraag aan een vrouw of ze hier een infocentrum weet. Ze loopt weg om het te zoeken en na een minuut is ze weer terug en brengt me ernaartoe. Hier kan ik allemaal info krijgen over diverse zaken zoals: hoe kom ik naar Hiroshima, hoe kom ik naar de dichtstbijzijnde tempel en waar is een guesthouse. Op nog geen 100 m lopen zijn er op de achtste etage van een flat kamers te huur. Het zijn wel zespersoons kamers, maar die heb ik alleen. De gemeenschapsruimte, douche en keuken wordt gedeeld, met nog een kamer waar 5 Japanse jongens uit Tokio in zitten. Ik boek hem voor twee dagen, morgen krijg ik gezelschap van twee Duitsers, ben benieuwd. Het bed is keihard dus ik leg mijn luchtbed onder het matrasje zo heb ik een heerlijk bed voor de nacht. Als ik met Willy bel kunnen we prima met FaceTime contact hebben, zij zit in de pyjama en ik in Matsuyama. Ze waren nogal wat ongerust, dat het niet helemaal ging, zoals ik het wilde maar dat zit er met dit weer, nu even niet in. Het wordt een heel andere reis dan ik me heb voorgesteld, maar daarom niet minder mooi en minder avontuurlijk. Na een heerlijke koude douche waar ik niet word gestoord door oude Japanse vrouwtjes ga ik de stad in om wat te eten en wat info te vergaren hoe en wat dat laat ik jullie morgen weten tot morgen