Van west naar oost.

Donderdag 22 september.
Het is gister nog best laat geworden, eerst dat gepraat met de heren en toen moest ik het stukje nog afschrijven. Ik wil er wel wat regelmaat in houden anders kom ik er zelf ook in om. Voor zevenen ben ik er weer uit, blijkbaar heb ik niet zoveel slaap nodig en heb ik aan 6 uurtjes genoeg. Ik pak mijn rugzak in, die heb ik gister in de badkuip gehad en eens flink afgeschrobd. Het ding stonk als een bunzing en samen met mijn gewassen kleding, loop ik er weer fris en fruitig bij. Heb gister nog even gebeld met Cheap tickets, om te vragen of ik ook wat eerder naar Londen zou kunnen vliegen, ik heb daar ook nog wel wat dingen die ik wil lopen. Maar ze berekenen me meer dan dat de hele reis me heeft gekost. Helaas pindakaas, maar dat ben ik niet van plan te betalen, ik heb hier ook nog wel wat bezienswaardigheden en dingen die ik wil zien en doen. Om naar Tempel 23 te komen (ik moet er nog 12) ga ik met de bus naar Tokushima om daar de resterende 12 te bezoeken. Omdat ik 4 weken geleden niet bij nr. 12 naar boven kon komen, zal ik die als laatste doen. Precies 8 min. over 8 vertrekt de bus en als je hier een kaartje voor de bus koopt, krijg je gelijk een zitplaats toegewezen. Naast mij komt een dame te zitten, die redelijk Engels spreekt en ontzettend nieuwsgierig is (niet op een verkeerde manier) en dat ben ik ook, dus hebben we mooi de tijd om allerlei wetenswaardigheden uit te wisselen. Zoals; dat het hier vandaag Higan is, dat is als de dag net zo lang is als de nacht en dat is hier een vakantiedag, dus ik mag blij zijn dat de heren gisteravond een plekje voor me hebben gevonden om te slapen. Halverwege stapt ze uit en de passagiers krijgen 8 min. de gelegenheid om even de benen te strekken, naar toilet te gaan of iets te kopen. Het weer is hier wat miezerig en grauw met laaghangende bewolking, zodat de uitzichten niet je van het zijn. Precies op tijd zijn we bij Tokushima station en dan merk je gelijk dat je in een grote stad bent. Iedereen loopt langs elkaar heen en ook hier gaan de jongeren, in de trein, niet meer voor de ouderen staan. Dat geldt dan niet voor mij, maar een oud vrouwtje moet blijven staan, terwijl een lamzak op zijn onderste rugwervel hangt te boekje lezen. Ik ben op weg naar tempel 23 en dan wil ik proberen voordat ik naar mijn slaapplaats ga, nog een paar te doen of het lukt? Het lukt me niet om nog een tempel te doen, geen tijd. Het is best wel een eind rijden met de trein naar 23 en ze gaan ook niet ieder uur. Ik loop nog even naar Ohama beach waar altijd veel schildpadden zitten, maar ik denk dat ze op vakantie zijn ik zie geen één. Morgen begin ik dan maar bij tempel 18 en ga door naar 22 een dikke 35 km met drie beklimmingen, 1 van 300 en 2 van 500 m. Ik zal vanavond alvast mijn borst nat gaan maken. Het guesthouse, waar ik mijn luchtbed heb laten liggen, mailt dat ze het hebben opgestuurd naar mijn huidige slaapplaats en morgen moet het er zijn. Netjes van die mensen. Deze keer meld ik me net voor vijf uur bij mijn slaapplaats en dat is ook weleens lekker. Een jonge jongen runt dit guesthouse, 1 woonkamer en twee slaapkamers en in elke slaapkamer slapen 4 personen, een mannen en een vrouwen kamer. In elk staat een bedbunk. Zie foto. Het zijn prima bedden. Er staan allemaal gitaren, dus wie weet wordt er vanavond nog muziek gemaakt. Voor morgen haal ik bij de Lawson nog wat proviand, want er moet wel wat energie in. In een 100 yen shop (zeg maar euroland), haal ik nog wat handige dingetjes, o.a. een hoes voor mijn stempelboek dat inmiddels een aardig kostbaar boek is geworden. 25.400 yen en als alles straks gevuld is komt ie op 28.700 yen dat komt neer op ongeveer 250 euro. Niet dat ik hem daar voor kwijt wil, nee dit is echt een handmade kunststukje. Uit de gitaren is vanavond niet veel muziek gekomen, het is hier maar een dooie boel. Ik had er wat meer van verwacht. Maar het komt me ook wel goed uit, want morgenochtend moet ik vroeg op. Kwart voor zes met de trein, dan gaat er een sneltrein richting tempel 18 en dan door naar T 22 een mooie maar zware tocht, waar ik de hele dag voor wil nemen. Voor tienen lig ik in mijn bedbunk te luisteren naar Maarten van Rossum op you tube, wat een pracht verteller, ik kan er heerlijk bij in slaap vallen zzzzzzzzzz