Mooie wereld

Het nadeel van een tent is, dat er geen wc in zit, ook niet in deze grote tent, dus naar buiten daar is ruimte genoeg. Het is nog te vroeg om op pad te gaan en ben bang voor die kenau van een verhuurster, nadat ik gister gezegd had dat ik geen ontbijt hoef, begint ze toch tegen me te balken, ik weet echt niet wat ze zegt en in eens zie ik haar zwarte snor, dat wou ik alleen maar even melden. Als ik 's morgens in het eetverblijf zit komt ze naar buiten, controleert de twee koelkasten of er ook iets uit ontbreekt en gaat weer naar binnen. Ik maak nog wat foto’s van het interieur van de tent, tel elf bedden x twee tenten is 22 personen a 15 euro, diner 13 euro en ontbijt 5,50 euro 2 biertjes is op geteld 37,50 pp x 22 = 825 omzet per dag en dan al die kleine dingetjes nog die ze verkopen. Geloof me ze zitten de hele maand mei vol. Er staan dan ook twee nieuwe auto’s op het terrein, niet slecht voor het stenen tijdperk met twee tenten. Als ik vertrek staat het ijs nog op de tenten en is het ook nog behoorlijk fris. Het landschap doet een beetje buitenaards aan allemaal stenen en heel weinig bomen, wel duizenden narcissen in de weides. In Nasibal doe ik al lopend mijn inkopen, koffie hier, broodje daar, op de markt koop ik nog 20 kleine droge worstjes en overal vraag ik wil je het even achter in de rugzak doen? Geen probleem. Onderweg tref ik veel lopers de meesten zijn een weekje op pad, je kunt het wel aan het type rugzak zien. Na Nasbinals verandert ook het landschap weer, we blijven wel hoog, maar het wordt groener. Ik zie overal kleine plukjes sneeuw om me heen, maar het is nog te ver weg om er heen te gaan. Als ik wat dichter bij de sneeuw kom, maak ik even een sneeuwpop voor Sem, gelukkig komen er lopers langs die het kunnen fotograferen. In Royal Aubrac, dit gebied heet ook Aubrac, is volgens mij ook een skigebied. Op een plekje zitten een aantal dikke 70ers, allemaal met de wandelschoenen aan, klasse hoor. Het parcours is vandaag ontzettend mooi, moeilijke klimmen en dalingen, je moet ontzetten geconcentreerd blijven lopen, dus weinig tijd voor sightseeing. Als het wat minder moeilijk wordt, kijk je wat rond, honderden mooie bloemen staan hier aan de kant van de weg ook orchideeën. In Saint Chely Aubrac zoek ik een lekker bankje op in de schaduw, eet me helemaal vol, want het kost toch veel energie en geniet van de rust. Het landschap verandert weer veel meer bos en er komen flinke afdalingen van droge beekbeddingen met keien en stukken rots. Het is werkelijk schitterend, alle kleuren groen zie je in de valleien. Ik zie nog een kleine kameleon en probeer hem op de foto te krijgen, verder weet ik niet wat ik moet fotograferen alles is even mooi. In het dorp waar ik gepland heb te slapen blijkt niets te zijn, dan maar zeven km verder, het is geen probleem its all in de mind. Als ik samen met een Duitser in Saint Corne d' Oit aan kom haal ik eerst een biertje. De oplichter in het winkeltje vraagt 1,50 losse halve liters verkoopt hij niet jammer. Op een bankje in de schaduw drink ik hem heerlijk op na 44 km heb ik dat wel verdiend. Zo nu eerst om een slaapplaats zoeken. In de gite communicipal voor tientje kan ik terecht er is een hele groep Duitsers ze komen uit Bambergen, ergens bij Neurenberg, die ieder jaar twee weken lopen. We hebben hele gesprekken leuk om eens weer wat te kunnen lullen. Morgen kom ik door Espelion, daar is een grote sportzaak en daar wil ik even zien of ze mijn schoenen hebben. Ik heb nog genoeg eten en maak mijn laatste ravioli op, morgen maar opnieuw inslaan. Morgen doe ik wel verslag van de avond. O ja het was vandaag een heerlijke wandeldag, op de wallen zouden ze zeggen een goeie tippeldag, doei.