Mijn trouwpak past weer?

Door: Dicky Dik

11 Juni 2010 | Nederland, Leeuwarden

Tien uur word ik in een leeg bed wakker, Willy is al naar het werk. Alles doet me zeer, mijn voeten branden, heb last van mijn rug en heb een droge mond. Tien uur slaap is te veel, veel te veel voor mij. Maar misschien is het mijn bed, Een kleine 90 dagen heb ik werkelijk op alle matrassen en bedden die er zijn te vinden, geslapen. Geen een keer werd ik wakker met rugpijn en op dit bed van meer dan duizend euro, word ik wakker met rugpijn. Het moet aan de tien uur slapen liggen. Ga naar beneden, zet koffie en moet zoeken waar alles staat, ineens moet ik kiezen wat ik op brood doe, gebruik een bord i.p.v. uit de hand, moet de douche schoonmaken na gebruik. Wat was het leven simpel op de camino. In de badkamer bestijg ik de weegschaal, 77,9 kg, na drie koffie een boterham en een overgebleven stuk pizza van gister. Toen ik trouwde was ik 25 jaar en 75 kg nu bijna 30 jaar later, kom ik aardig in de buurt. Achter in een hoekje van de kast hangt mijn trouwpak, even zien of het nog past. Niet helemaal, hier en daar trekt het wat en als ik het singletje over de schouders trek, hoor ik gekraak. We zullen maar zeggen dat het komt doordat het gaar is. Ook de broek staat aardig gespannen, als ik mijn schoenen aan trek moet ik heel voorzichtig zijn. Ik begin maar vast de dingen op te ruimen van gisteravond, mijn witte loopshirt, het is nu geel en wat ik er mee ga doen, ik weet het nog niet weggooien kan altijd nog. Langzaam komt het besef weer thuis te zijn, en thuis zijn betekend dat je heel veel spullen hebt, te veel spullen. In de middag kan ik eindelijk doen waar ik drie maanden naar heb uitgekeken, een ijsje eten met mijn grote vriend. Bel nog met Oostenrijk, met mijn grote vriend Berhard, echter die is alweer een aantal weken thuis en in een bespreking. Een teken dat het over is, terug naar de orde van de dag. Ga met willy uit eten op Zwarte Haan, het meest noordelijke puntje van mijn reis en samen nemen we de dingen nog eens door. Het eten was heerlijk, al moet ik wel zeggen dat ik voor die prijs, vijf dagen in Spanje had kunnen leven.
Thuisgekomen zie ik in de krant nog een klein artikeltje over mijn terugkomst, zo gek hoeft het nu toch ook weer niet. Stuur een mail naar Berhard over de kinder gebedjes, dat ze goed zijn aangekomen en duik in bed. Alles doet nog steeds zeer, het lichaam vraagt om beweging.
Zzzzzzzzzzzzzzzzzz

Hier nog even de E-Mail die naar Oostenrijk is gegaan, incl. foto van het deponeren van de prayers.

Hello Bernhard,

with this E-mail, I want to let you know, that the prayers of the children from St Orens the Ganeville, issued in chathedral of Santiago.
For me it was a great honour, to bring the prayers from Logrono (Spain) to Santiago.
Along with this e-mail a photo of the deposit of the prayers.
You might want to write something in this E-mail to; Giordan Ludovic, and send him trough to him.

Sincerely,

Dicky Dikken

13 Juni 2010 - 07:03

GpsJan From Stiens:

ha die dicky, leuk om de day after te lezen. ik las het en dacht heel herkenbaar zo,n situatie toen ik na 1 maand terug kwam uit rusland, wat een weelde en spullen hebben we thuis.trouwpak staat je goed, maar je wandel outfit is iets wat meer mij je past vindt ik persoonlijk. ja zwarte haan is lekker eten, en idd de prijs. ga de komende tijd rustig wat wandelen met half volle rugzak en zo weer afbouwen met hoe je begonnen bent. bedankt voor je fijne stukje, ook ik moet afbouwen zal ze zeker missen. succes en groetnis ut Stiens fan Jan

13 Juni 2010 - 07:08

Jan Ut Stiens:

DIT SCHREVEN DE KRANTEN:

DICKY DIKKEN is terug in de
Friese hoofdstad na een wandeltocht
van 3200 kilometer van
Zwarte Haan naar Santiago de
Compostella en Fisterre in
Spanje. Hij heeft hier drie maanden
over gedaan. De wandelaar
werd gistermiddag feestelijk
verwelkomd bij zijn huis in de
Bearda Bakkerstraat. Het verloop
van zijn tocht is te zien op
de website www.dickydik.waarbenjij

13 Juni 2010 - 14:26

Joop Van Hecke:

Beste Dick.
Ik kan je alleen maar feliciteren met wat je gedaan hebt. Het was een hele trip en ik hoop dat je er leuke herinneringen aan mag overhouden. Ik was zelf afgelopen week in santiago met mijn vrouw en dacht misschien zie ik hem nog.Ik kan nog veel meer schrijven maar dat heeft geen zin. Ik wens je veel zin in je verdere leven en misschien als het gevoel weer gaat leven loop ze dan nog een keer en zijn vele wegen te wandelen ook naar santiago.
Nogmaals je hebt mij veel leesplezier bezorgt.

13 Juni 2010 - 17:44

Freddy En Sylvia:

mooi dast ur wir bist.!!
wat zul je alles vreemd en onwerkelijk vinden. en ja, het is waar, wat heeft de mens een hoop spullen/troep! ook denken wij dat hier armoede heerst, maar wanneer je vijf minuten met bv een afrikaan spreekt, weet je al beter ( water,stroom, eten, een dak boven je hoofd)...
ik su segge, genietsje nog lekker even na, voor zover dat lukt en een hartelijke groet uit bergum van fred en sylv.

13 Juni 2010 - 18:37

André:

Fijn dast r weer bist!! Kennuh we us bijkletsen aan de Arendstuin!!!
Groeten

13 Juni 2010 - 20:09

Melle En Astrid:

Vanmiddag nog even in Prinsentuin geweest bij de korendag,waren te laat voor het optreden van Shantykoor.keuzes maken he,Ameland of thuisblijven daarvoor.Nou ja dan weet jij het wel,Ameland trekt toch iets meer.Je hebt overal last van lezen we,niet vreemd hoor,het is echt afkicken voor je.
Sterkte met de normale gang van leven!!!
Staat je goed hoor het trouwpak.

14 Juni 2010 - 16:44

GpsJan Ut Stiens:

Shit alweer geen stukjes fan Dicky, ik zing nu, This stil aan de overkant. geniet ervan Dicky, this dei gunt

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

<< Vorige Verslag Volgende Verslag >>

Verslag uit: Nederland, Leeuwarden

Van Zee tot Zee

2007 dat ik voor het eerst het idee kreeg om een lange tocht te maken

Recente Reisverslagen:

08 April 2011

slot

14 Juni 2010