Een daalders plekje.

Zondag 4 september
De pijp uit, dat had ik gisteravond, maar nu na een lange nacht slapen voel ik me weer heerlijk fit. Gister bij binnenkomst in het hotel heb ik eerst de badkuip vol koud water laten lopen en ben er 10 min. in gaan zitten, heerlijk die afkoeling. De blaren probeer ik zo goed en zo kwaad mogelijk door te steken maar door het dikke eelt op mijn voeten is dat niet gemakkelijk. Het zakmes komt eraan te pas en ik krijg er een gaatje in. Daarna heb ik aan de overkant nog wat eten gehaald en twee blikjes bier, die had ik vandaag wel verdiend. Gefacetimd (nieuw werkwoord) met het thuisfront en dat doet je altijd goed. Ik slaap hier in dit hotel in een tatamie dat is een kamer met bedden op de grond maar verder voorzien van alle luxe. 6.500 yen maar door wat te pingelen weet ik er nog 500 vanaf te krijgen.
Zondag 4 september.
Vandaag is het miezerig het lijkt nog niet op een naderende tyfoon. Wel is het ontzettend warm en vochtig, zodat je bij het minste of geringste begint te zweten. Vandaag weer een aantal tempels voor de boeg, hoeveel ik zal wel zien doe het rustig aan. Om 10 uur begin ik aan tempel nr. 55, loop dan terug naar 54 en dan pak ik de route weer op. Als ik naar buiten loop komt het met bakken uit de lucht, voordat ik vertrek, doe ik mijn hoes om de rugzak. Ook trek ik mijn regenjas aan, ondanks de regen blijft de temperatuur hoog en met een jas aan is dat niet fijn. In Japan staan bij alle kantoren en winkels bakken met paraplu's voor de komen en gaande man. Als het niet meer regent laat je hem ergens achter en als het regent dan neem je één mee. Althans dat denk ik, dus ik grijp een paraplu en trek mijn jas uit. Het is best moeilijk om de route tegendraads te lopen, je ziet de pijlen niet en ik raak een paar keer van het paadje. Als ik aan een bewoner de weg vraag, helpt hij me lopend in de regen, een stuk op weg, wat een vriendelijkheid. Na tempel 57 zit ik weer op koers en kan gewoon de bordjes volgen. Onderweg sla ik nog wat eten in en al lopend kauw ik een kipburger en een soort kroket naar binnen. Niets is wat het lijkt, vanmorgen een broodje gehaald bleek het een slagroomsoes te zijn. De bedoeling is om bij tempel 58 te overnachten. Volgens een blog van een Canadese loper kun je daar overnachten in een achteraf keldertje en dan 's morgens het gebed van de monniken mee maken. Tijdens mijn vorige reis in Frankrijk, heb ik dat al eens meegemaakt bij priesters (Dicky Dik in de abdij), nu ga ik dat dus beleven bij de monniken. Om twee uur houdt het op met regenen en komt de zon erdoorheen, die is dadelijk vervelend branderig. Na de laatste drie kilometer stijf omhoog te hebben gelopen, arriveer ik via een fiks aantal trappen door het bos bij tempel 58. Het was een schitterend traject tussen rijstvelden en bossen maar o zo zwaar. Achter de balie van het stampoffice zit een man van een jaar of 35, twee kleine kinderen spelen op een tatamie achter hem. Als ik even moet wachten op een aantal andere tempelgangers, geef ik beide kinderen een klompje. Bij het stempelen vraag of ik hier kan slapen dit is dat geen enkel probleem. Hij legt me uit wat dit betekent. Geen service alleen water en een bed, ik vind het prima. Ik geef hem en inmiddels is zijn vrouw er ook bijgekomen een paar foto's met typisch Nederlandse afbeeldingen en in ruil krijg ik een zak zoete aardappelstengels terug. Ik heb vandaag al meer cadeautjes gekregen, het jammerlijke is, dat je het allemaal mee moet slepen. Tempel nr 58 is gelegen op een berg en de uitzichten moeten bij zonsondergang geweldig zijn. O ja er zit hier ook een hotel+spa, hoe dat precies zit weet ik niet, dat moet ik nog uitzoeken. De man meldt me nog, dat als vanavond de gasten van het hotel uit de spa zijn, ik er ook gebruik van mag maken. Ergens achter op het terrein bij een klein trapje naar beneden is een grote deur, als ik hem open blijkt dit een opbergruimte ter grootte van een garage te zijn. Er staat een bed, een stoel en een tafel. Meer dan ik gister had in het luxehotel, daar had ik geen stoel. De cv-ketel is uit, maar die weet ik met mijn ervaring wel aan de praat te krijgen zodat ik om halfvijf aan een heerlijk bakje Nescafé zit. Als ik mijn geld tel kom ik erachter, dat ik in alle haast de laatste stempel niet heb betaald, dus breng ik dit nog even langs. Het uitzicht hier 50m onder de top is prachtig, ik heb een mooie blik op de brug, die ik gister heb gelopen. Achter op het tempelcomplex ontdek ik nog een paadje, maar omdat ik op slippers ben ga ik maar niet verder. Ik haal mijn loopschoenen op om het paadje te verkennen. Nadat ik eerst nog een bakje heb genomen, ga ik om zes uur op pad. En wat voor pad een soort kabouter pad, maar dan met allemaal beelden van goden. Een flink stijl pad naar de top. Het is 10 over 6 als ik boven ben en ik nog 20 minuten moet wachten voor de zon onder gaat. Als ik dat tenminste kan zien, want het is al weer aardig bewolkt en vochtig. Het is nog steeds zo heet, dat het zweet me al weer in de bilnaad staat. Terwijl ik word opgevreten door de muskieten, krijg ik om halfzeven een klein beetje rood van de zonsondergang te zien. Ik moet maken, dat ik beneden kom want binnen 10 min. is het donker en het is een verdomd stijl pad naar beneden. Ik hoef echter alleen de kabouters te volgen of pardon de goden. Het is tijd om mijn slaapplaats klaar te maken een aantal bedjes op elkaar muskietennet erover en mijn eigen lakenzak, tiptop in orde. Er is zelfs een bureaustoel en een ventilator, dus wat wil je nog meer. De ventilator zit wat sluiting in zodat hij het zo nu en dan begeeft, maar ik krijg hem toch elke keer weer aan de praat. Moet ook wel want de was hangt ervoor te drogen. Kwart over 7 's avonds wordt er op de deur geklopt, ik helaas kan niet in het bad, maar nog wel onder de douche. Als de mevrouw ziet dat de ventilator het begeeft zorgt ze voor een ander. Ze neemt me mee naar de douches van het badhuis en alles is aanwezig, ik blij. Er zijn nog twee vrouwen in de keuken van het hotel, waarvoor ik elk een foto en een klompje ophaal. Die Hollander kan niet meer stuk, daar in Japan. Daarna ruim ik nog wat op, leg de dingen klaar voor morgen, want hij komt echt. In het hotel hebben ze het over morgen veel regen en “woesj”. Zal dat de tyfoon dan zijn. Om negen uur duik ik in bed morgen halfvijf op voor de gebedsdienst, zal mij benieuwen. Mensen een goede nacht.