Expo 70 Osaka

Zaterdag1 oktober.
Het is al 10 uur als ik wakker word, ik neem een douche en ga naar de kelder om een ontbijt te maken. Scrambled eggs met bacon en lente-uitjes, yoghurt erachteraan en ik ben weer het heertje. Drie bakken koffie en een goed gesprek, met een Brit over het uittreden van de UK uit de Europese Unie, (hij snapt nog steeds niet hoe het heeft kunnen gebeuren) maakt dat ik te laat ben met uitchecken. Geen probleem en als ik vraag of ik hier vanavond mijn eten kan maken, voordat ik op de nachtbus stap is dat ook geen probleem. Ik geef de lieve medewerkster (een Taiwanese) een foto en een klompje en ze vraagt of ze mijn kaartje en de foto's op hun site mag zetten, voor mij geen probleem. Veel jongeren werken hier in dit hostel 20 dagen, alleen voor kost en inwoning en trekken dan weer verder. Ze moeten 10 uren werken en de rest kunnen ze dan besteden aan andere dingen. Met mijn Poolse vriend (van bijna 2 meter) Luka loop ik naar het treinstation, hij gaat vandaag en morgen, op mijn aanraden, naar Koyasan in hetzelfde guesthouse als ik heb gezeten. Daarna koop ik een dagkaart voor de metro en ga naar het Expo 70 terrein. In 1970 is hier de Expo geweest en daarom heen is nog steeds een heel gebeuren. Eerst met de Subway en dan met de trein en vervolgens met de monorail, niet dat ik dat zelf heb uitgevonden, maar een dame, die ik vraag moet ook die kant uit en helpt me daarbij. Als we er zijn geef ik haar een mooie foto. Ik loop wat door het grote park met allerlei kunstzinnige dingen en bezoek een Japanse tuin. Daarna een immense shoppingmall, waar het zwart ziet van de mensen. Als ik weer terug ga is de reis een stuk langer, hoe het kan ik weet het niet maar ik kom weer op mijn bestemming. Als ik weer de metro in wil werkt mijn kaart niet meer en als ik er mee naar de stationschef ga krijg ik mijn geld terug, hij vertelt me dat ze voor de kaart 200 yen te veel hebben gerekend. Op zaterdag is de kaart 600 yen en mij hebben ze 800 berekend. Ik haal wat eten om straks in het hostel klaar te maken. Ook koop ik wat kleren (shirt met lange mouwen en een lange onderbroek om mee te nemen naar Mt Fuji, ik heb alleen shirts met korte mouwen en dat is wat koud. In het guesthouse eet ik en neem nog snel een douche, zodat ik schoon en wel de bus in kan, je weet nooit wat er naast me komt zitten.