Shinkansen

Donderdag 6 oktober
Het is nog maar half zes als de wekker gaat en ik vandaag als Italiaan met de trein naar Tokushima probeer te komen. Om overal een beetje op tijd te zijn vertrek ik niet al te laat. Ga met twee keer overstappen met de JR naar Tokio station (met behulp van Google Maps lukt dat prima) en stap daarover op de Shinkansen. Dat is de snelle trein door Japan. Bij het toegangspoortje moet ik mijn kaart laten zien, maar verder kan ik gewoon doorlopen. Dit zijn pas treinen en het is ook lol om hier mee te treinen. Als je met meerdere personen bent kun je de banken voor je of achter je omdraaien, zodat je met elkaar kunt praten. Elke stoel heeft een tafeltje, waaraan je kunt ontbijten o.i.d. Er zitten stopcontacten zodat je je telefoon op kunt laden en zo nu en dan komt er een lieve dame met een karretje voorbij om te vragen of je nog wat wilt drinken of eten. Maar het belangrijkste ze rijden precies op tijd. Het landschap, zeegezichten, rijstvelden, industrieterreinen, dorpen en steden worden afgewisseld door soms lange tunnels, alles raast voorbij. Ik mail met Aray, die me drie weken geleden 1.000 yen heeft gegeven en in Kyoto woont, of ik hem ergens de 1.000 yen terug kan geven en een glas bier met hem kan drinken. Als we in Kyoto aankomen, ga ik op zoek naar een locker om mijn rugzak in op te bergen, helaas zijn alle grote lockers vol op 1 na. Als ik hem open staat er al een rugzak in, ik wil wedden dat hij er vanavond nog staat. In een kleinere kan ik net mijn spul proppen en ik kan Kyoto in. Om de locker weer terug te vinden neem ik hem met zijn omgeving op de foto. Daarna koop ik een dagkaart voor trein en bus en duik de metro in. Helaas verkeerde kant uit de stad uit i.p.v. in. Maar dat is het mooie van zo'n kaart je stapt gewoon uit en gaat weer terug. 4 haltes verder stap ik weer uit, bij de ingang van het Kyoto Imperial Palace. Daar schrijf ik me in voor de rondleiding van 3 uur, het kost niets ik kan er altijd nog niet gaan. Daarna loop ik een heel stuk door het park, stap op een gegeven moment op de bus en stap weer uit bij Shin Aoibashi, een oud maar mooi gerestaureerd gebied met oude huisjes. Deze doen nu voornamelijk dienst als restaurant of shop. Je ziet hier veel Geisha's lopen, ofwel mensen die verkleed zijn als geisha. Je kunt je hier voor een paar duizend yen om laten toveren in een geisha en ook mannen kunnen in een verkleed pakje over straat lopen. Veel jonge meisjes en jonge stelletjes doen dit en laten zich als een keizerlijk paar in een soort sulky rondrijden. Ze worden door een sterke jonge kerel voortgetrokken. Een aantal wil wel even met mij op de foto. Na een paar uur slenteren heb ik het wel helemaal gehad en plof ik, onder het genot van hun grootste bak koffie, op de 6e verdieping bij een Starbucks neer. Ik kom er het eerste uur niet meer vandaan en moet ervoor vechten om op dit heerlijke plekje niet in slaap te vallen. Als het twee uur is taai ik weer af om naar het Palace te gaan. Kom ik onderweg een tempel tegen en wat doe je dan, natuurlijk die tempel bekijken. Dit is wel een hele mooie en als je die machtige houtverbindingen ziet, krijg je alleen maar meer respect voor het handwerk van vroeger. Ik ben te laat voor de rondleiding, helaas pindakaas het spijt me ook niet. Loop door naar het station en kom deze keer van de voorkant en dat ziet er even iets anders uit dan de achterkant. Allemachtig wat een mooi gebouw tientallen roltrappen op en neer en boven op de 10e verdieping een daktuin. Prachtige lijnen van roltrappen, metaal en glas en dat in de zon. Het is nog een hele toer om aan de andere kant van het station te komen, want daar heb ik mijn rugzak opgeborgen. Er liggen hier wel een stuk of 30 sporen op allerlei verdiepingen. Het lukt me, via wat roltrappen, een paar winkels een wandelpromenade op - 3 en kom ik aan de overkant. Ook het terugvinden van de locker levert geen probleem op, zodat ik de rugzak weer om sjor en naar het perron ga. Laat de Italiaanse kaart zien en wordt perfect doorgestuurd. Ik neem een trein eerder, anders heb ik bij het volgende station maar 10 min. om over te stappen. Nu heb ik 40 min. Ook in Osaka heb ik snel verbinding met de volgend lijn naar Okayama en hier ben ik dus ook een half uur eerder. Eens zien of er ook verbinding is naar Tokushima. Van Kobe wat we onderweg passeren zie ik niet zoveel, daar gaan we bijna volledig ondergronds aan voorbij. De aankomst in Okayama is weer precies op tijd, maar er is geen verbinding met Tokushima die eerder vertrekt, dus ik zal de reguliere van 8 min. over zeven moeten nemen. Dat is een lokale trein, die er twee uur en een kwartier over doet. Dan ben ik om goed half 10 op mijn oude stekje, hotel Avanti. Even geen hostel, even tot rust komen al moet ik wel zien of me dat lukt. Voor eerst heb ik geen plannen, ja eens lekker uitslapen en misschien naar de Onsen, misschien kan ik in het badhuis de geur van mijn voeten af krijgen. Later, als ik in mijn hotelkamer aan een biertje zit, krijg ik een mail van Arey, die als volgt gaat.
hello Dicky, I am very happy to hear you. Although I missed to meet you today, your safe message made me glad. Lets have beer when we meet next time somewhere!(^-^)v Hope your safe trip to your country.
Jammer ik had hem graag die duizend yen terug willen geven en een biertje met hem willen drinken, dan moet ik dat maar alleen doen. Na 1 houd ik het voor gezien, ben bekaf van die reis Tokio / Tokushima. Tot morgen zzzzzzzzzz