Het eerste begin.....

Acht uur ben ik wakker en dat had ik veel eerder verwacht, niet dat ik nog veel moet doen, gister alles al klaar gezet dus ik hoef alleen koffie te zetten en wat broodjes te smeren. Kwart voor tien pikken we Kevin op en rijden we richting Schiphol waar we net voor twaalven Willy goedendag kussen. Daarna bagage afgeven en door de paspoortcontrole. Het gaat voorspoedig en dat komt mede door de nieuwe technologie op Schiphol. Eerst even naar de gate, waar ik nog een verlaat telefoontje pleeg en Kevin zowaar een dure iPhone 10 vindt. Geblokkeerd het enige wat we eruit kunnen krijgen is dat hij of zij naar Boston vliegt. Het avontuur is weer begonnen, geweldig. We geven hem af bij de info balie, maar niet voordat Kevin een filmpje op de telefoon van de persoon zet dat de telefoon is afgegeven bij de info. We bellen nog met Delta om te vragen of ze bij aankomst van de vlucht willen melden dat hij is gevonden, helaas. Nog via sociale media wat geprobeerd, want het zal jou telefoon maar zijn, dan wil je ook graag weten dat hij terecht is. Dan een dikke koffie voor een dikke prijs, maar goed dit is Schiphol hè. Twee uur gaan we boarden op naar overstapplaats Istanbul. Voor dat we boarden komt r een jongen naar ons toe , die vraagt of we ook de basecamp trail gaan doen? Inderdaad in deze kleding en met deze rugzakken is het ook niet zo bijzonder om ons er uit te vissen. Na goed drie uur vliegen en een heerlijke kofte komen we aan in Istanbul. Daar lopen we met honderden naar de nieuwe gate ofwel wij op naar onze gate en dat zullen die anderen ook wel doen. Bij de gate komen we nog negen medestrijders tegen, die de tracking gaan doen Even snel voorstellen en dan kunnen we het vliegtuig al weer in. Ik spreek jullie later.