Eerste dag Kathmandu

Het is nog geen acht uur als we de bus in moeten naar het vliegtuig, voor het tweede deel van de reis. Maar daar wachten twee verrassingen, 1 het is maar 6,5 uur vliegen en geen 10 uur zoals ik eerder dacht en 2, PSV is live op het scherm en die zien we dan ook heerlijk door Messi en zijn kornuiten van Barcelona inmaken 4-0. Daarna is het wat eten wat dommelen en voor je het weet zie je Deli onder je liggen. Goed 6 uur in de morgen (tijdsverschil Ned. 4 uur later) komen we aan. In de verte doemt in de mist het Himalaya gebergte op, voor de opkomende zon. In een simpel luchthavengebouw laten we onze visums zien en nadat we zijn opgehaald door onze gids Burat rijden we in een bus van twintig jaar terug, naar het hostel. Ik ga voor in de bus zitten en kijk mijn ogen uit ‘s morgens half zeven en nu al zoveel bedrijvigheid. In het hostel krijgen we een kamer toegewezen en 10 minuten later lopen we met de hele groep op 1 Duitse jongen na door Kathmandu. Wat een stad, wat een kleuren en wat een geuren. Maar ook wat een viezigheid, wat een armoede en toch lijken de mensen mij tevreden en blij. Na dat we een hele bult geld hebben gepind 35.000 roepi gaan we weer terug naar het hostel voor een ontbijtje. Scrambled eggs en toast met jam mjammie. Daarna met zijn allen richting de apentempel, wat nog een flinke klim blijkt te zijn. Op de terugweg word ik achterna gezeten door zo’n K.t aap die mijn telefoon wil jatten, dat lukt hem niet. Even later heeft ie wel mijn waterfles te pakken en die krijg ik niet weer terug. Een deel van de groep wil nog ergens anders heen slenteren, maar ik houd het voor gezien. Ik zoek een ander stuk van de stad op, waar ik wat door kan lopen, beter voor de rug. Via een woonwijk, waar van alles te zien is loop ik terug. 10 oude fietsriksja’s die er bij staan om zo opgekocht te worden en naar Culturele hoofdstad worden overgebracht. Een voetbalveld waar de lokale bevolking de was buiten heeft hangen, of een gezin dat samen de was doet midden op de straat. Een omaatje dat ligt te slapen in een portiek, stuk voor stuk beelden om niet te vergeten. Als ik in het hotel, want het blijkt toch een hotel en niet een hostel te zijn, duik ik onder de douche koud wel te verstaan, want het is hier bloddy hot, dus wat is het probleem. Een uur later komt Kevin aanzetten, die met de groep een beetje doelloos heeft rond gelopen, maar wat geeft het. Een verlate lunch met kip en rijst en een eerste biertje in Nepal is dus een feit. Die avond gaan we met de hele groep en de reisleider uit eten. Ik weet nog steeds niet wat ik met zo’n groep moet ik ben dat niet gewend. Morgen horen jullie meer. Ze willen morgen met elkaar een bus huren!?!?