Zondag 3 november
Door: Dicky
Blijf op de hoogte en volg Dicky
04 November 2019 | Peru, Huacachina
Ik zet mijn spullen klaar, zodat ik de kamer kan verlaten, dat moet voor 10 uur gebeuren. Mijn backpack kan hier blijven staan en ik kan vanmiddag ook nog gebruik maken van het zwembad. Dan vertrek ik lopend naar Ica, zien wat daar is te beleven. Het is nog niet zo warm, maar ik moet maar eens zien of ik een nieuwe pet kan vinden, de andere is gisteren in de buggy van mijn hoofd gewaaid. Ica is een vrij nieuwe stad die een beetje Afrikaans aan doet. Overal steken nog stukken betonijzer uit de bovenste verdieping, voor als er weer geld is of er gezinsuitbreiding komt. Op een leuke versmarkt, koop ik een mooie tropenpet, nu ben ik een echte toerist. Verder is er niet veel te beleven, ik kijk nog even bij een voetbalpotje van oude heren en dat doet me denken aan mijn voetbalkooi plannen. Daarna loop ik nog over een markt, met veel teveel van dezelfde dingen en maak ik dat naar Huacachina kom. Dat is in deze warmte nog een hele klus en ik denk dat ik wel 100 keer ben aangeschoten om maar in een tuk tuk te stappen. Die rijden hier bij bosjes rond. Al met al een leuke training van 14 kilometer en mijn lies houdt het goed. In Huacachina is het weer een drukte van belang, ik loop de lagune/oase nog eens helemaal om en ga bij een restaurant in de schaduw lekker lunchen, maar wel met een koud biertje in een ijskoud glas. Het is een vreemd gezicht zo’n oase midden tussen die grote zandduinen. Het verhaal gaat dat een mooie prinses moest vluchten voor een overvaller en daarbij haar spiegel heeft verloren. De slepen van haar jurk hebben de duinen veroorzaakt en de spiegel is de kleine lagune. Wel mooi, kleine begroeiing beschermen ze met houten kratjes, maar verder is het een grote bende aan plastic. Daarna loop ik naar het hostel, was mijn kleren, neem een duik in het zwembad en ga onder een boom in de schaduw zitten. Heerlijk rustig. Ik heb een probleem met heerlijk rustig, dat houd ik nooit langer dan een half uur vol. Je merkt dat het hier wat een wisseldag is, iedereen is bezig met zijn spullen klaar te maken om vanavond met de bus verder te trekken. Ook ik piel wat om en ben om 18.00 klaar, moet nog tot 20.00 uur wachten voordat ik verder kan. Nou dat wordt dus halfacht, betaal al mijn gemaakte kosten en neem een taxi. Waar ik nu weer beland? Meerdere busmaatschappijen hebben hier hun hoofdstation en dat is goed te merken, want dat trekt ook allerlei verkopers aan. Een kakofonie aan geluid en sommigen hebben dit ook nog versterkt. Ik geef mijn rugzak af en denk niet dat mij dat gemakkelijk afgaat, maar ik ga maar wat op mijn gevoel af en ik zie wel waar ik kom. Gelukkig kan ik hier een lekker bakje krijgen terwijl ik nog een uurtje moet wachten. Het uurtje wordt anderhalf maar dan vertrekken we toch echt. De gordijnen zijn al dicht en ik heb thuis niet eens zo’n luie stoel . Enig minpuntje is dat mijn iPhone koptelefoon niet op de monitor past dus geen geluid, moet ik even zo’n dingetje kopen voor een volgende rit. Een half uur later krijg ik mijn diner opgediend en weer een half uur later zak ik langzaam in dromenland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley