Zaterdag 9 november

Half zeven start ik met wandelen, ik heb dan al een ontbijtje achter de kiezen en heb al even met mijn kleinkinderen gebeld. De uitslag van het voetballen was weer geweldig. Het pad gaat gelijk goed omhoog, zelfs zo steil, dat je alleen maar op je tenen naar boven kunt en dat is in de kuiten goed te voelen. Langs het pad zijn ze met een waar meesterwerk bezig, ze willen daar een rond 400 mm leiding leggen en het is allemaal rots en stenen, petje af voor die mannen hoor. Ik zag vanmorgen vroeg ook al een hele ploeg werkers in oranje outfit naar boven lopen, zouden zij ook kilometervergoeding krijgen? Na anderhalf uur is er weer zo’n bankje en pik ik even wat rust, eet het broodje met jam op en ga weer verder. De uitzichten worden er alleen maar mooier op en ik heb helaas geen woorden meer om het te beschrijven. Ik had al verteld over die mannen van de waterleiding, nu loop ik hele stukken langs de aanleg van deze leiding en krijg steeds meer respect voor de mannen en vrouwen, die dit uitvoeren en bedacht hebben. Op een gegeven moment houdt het pad van één meter breed op en wordt het wat wij thuis noemen een onverharde weg. Hier staat ook het busje, wat de werkmannen elke morgen hierheen brengt, daarna is het dus 8 km steil omhoog wandelen en avonds weer terug. Het voordeel van zo’n begaanbaar pad is dat je een gelijkmatige pas aan kan houden en dat vind ik wel prettig. Hier zie ik voor het eerst andere hikers en één voor één haal ik ze in. Bij Puablo du Malaya ga ik bij een dorpshuis een bakje doen, het is tenslotte 10 uur koffietijd. Een oud mannetje komt naar buiten en begint wat te praten wat, ik zou het niet weten maar hij vindt het blijkbaar wel goed dat ik hier zit. Mijn sokjes uit en even genieten van de schaduw. Gelukkig mag ik langs het pad waar ze aan het werk zijn, hij heeft er net twee teruggestuurd en die moeten een km omlopen. Ik loop een goed half uur zigzaggend steil naar beneden wat doet mijn goede vriend de stok weer goede diensten, daarna nog een stuk Peruaans vlak van een half uur, door de steeds groener wordende omgeving en ik ben in San Juan de Chuqcha. Daar koop ik een overheerlijke Inca Cola en vlei me bij een tafeltje van een hostel. Een prachtig hostel met zitjes en gras, als er iemand naar me toe komt en vraagt of ik wil lunchen, bedank ik voor de eer, ik moet nog een uurtje. En dat wordt meer dan een uurtje, eerst door eens schitterende oase flink naar beneden om daarna weer twee keer zoveel omhoog te gaan, over moeilijk begaanbare paden waar allemaal kleine en grote keien liggen. Eindelijk ligt daar ver onderin de diepte het oase plaatjes Sangalle, een plaatsje van alleen maar hostels en waar alle georganiseerde trackings naar toe gaan. Het is nog een hele afdaling, maar wel een mooie met verscheidene kleine watervalletjes aan de andere kant van de kloof. Als ik de brug oversteek en nog een stukje omhoogklim, weet ik niet wat ik zie een zwembad met waterval en een prachtige tuin. Ik onderhandel voor mijn kamer, ik wil een privékamer en die krijg ik uiteindelijk voor 25 Sol. 7 euro, als ik de kamer moest delen kostte hij20 Sol, voor 1,60 euro ga ik toch niet naast iemand anders liggen te stinken. Ik regel een aantal dingen, even bellen en mezelf wat opfrissen, want die zweetgeuren hè. Een half koude douche, maar daarna stap ik het zwembad in en laat me even onder de waterval verenigen op de gevoelige plaat. Dit een oude uitdrukking natuurlijk. Ik tref hier een Duits echtpaar, ik denk een jaar of 50 die helemaal kapot zijn en morgen zittend op een ezel naar boven gaan. Leuke mensen die overal zijn geweest, maar dit vinden ze wel heel erg zwaar. Als ik bij hen aan tafel aanschuif, word ik door de baas geweigerd. Ik moet aan een speciale tafel, deze is alleen voor deze groep en zij krijgen spaghetti en ik kip. Als ik zeg dat ik dan voor dezelfde prijs ook wel spaghetti wil, is het geen enkel probleem. We praten nog wat maar daarna is het gauw bedtijd, na goed 30 km in dit gebied ik vind het welletjes. Morgen voor de track off death; in een klein stukje 1.100 m omhoog. Ik spreek jullie morgen weer.