Bericht van Mei
Door: Dicky Dikken
Blijf op de hoogte en volg Dicky
28 September 2016 | Japan, Kōyasan
Woensdag 28 september.
Bericht van Mei
Alweer een goede nacht van acht uur en nadat ik me lekker heb gedoucht wordt er een heerlijk ontbijt geserveerd. De opzet van dit guesthouse is zeer minimalistisch, maar een goed uitgekiend concept.
Ik heb inmiddels contact gehad met Hubert en die heeft op zijn beurt weer een mail gestuurd naar Mei, de zus van de jongen die ik in het guesthouse in Tokushima heb ontmoet. Zij schrijft een prachtige reactie terug. Na hun goedkeuring wil ik jullie dit ook graag even laten lezen.
Op 27 september. Krijg ik van Hubert Winters, naar aanleiding van de ontmoeting de volgende mail.
"Zo is de cirkel weer rond".
Groet
2016/09/26 11:
Hello Mei,
How are you? Kan ik al in het Nederlands schrijven?
One of my friends is in Japan to walk along a lot of tempels. And saturday morning he phoned me. He told me about a very special meeting he had.
He was talking with a young Japanese man ant they talked about the Netherlands. The young man told that his sister Mei was studying in Holland.
And my Friend Dicky Dikken said: I heard about here by my friend Hubert. He told about Mei and that he took her to Meppel.
What a coincidence! It’s like a miracle, isn’t it?
You can read about the meeting: http://dickydik.waarbenjij.nu/reisverslag/4943822/de-dag-voor-het-einde#ad-image-122303576
Do you like to visit me and my wife one day? We like to invite you and talk about jenaplan, Japan and other things…
Met vriendelijke groet,
Hubert Winters
Waarop Mei reageert
Datum: 26 september 2016 18:45
Aan: "Mr.Hubert"
Onderwerp: Antw.: meeting from my friend and your brother!
Hallo Hubert,
Nederlands is nog steeds moeilijk, maar alles goed. Hoe gaat het met jou?
I am really very surprised! After your message, I asked my brother this coincidence. He surely received het klompje. I attached the picture to this email. He also told me that Mr. Dicky Dikken and my brother got so excited in the room of guest house. When I read your email, I read his web site through without stopping. After that I couldn’t study Dutch for 30 minutes because of the shocking. We are looking forward to who around us will meet next. When you have chat with him, please say hello and success his pilgrimage.
And thank you very much for your invitation! I’m very glad. I would really like to visit you, see your family and talk about Jenaplan and Japan many things.
I’m very happy to hear fun and glad news from you. Thank you so much.
Met vriendelijke groet,
Mei Yamachi
Een dag later krijg ik nog de volgende mail.
Hallo Hubert en Dicky,
Eergisteren heb ik op mijn Facebook over dit verhaaltje verteld en de foto van het klompje van mijn broer gezet, andere vriendinnen hebben de foto ook bekeken en een andere foto als reactie gezet Dat was heel grappig.
Natuurlijk kan je mijn reactie in je verhaal gebruiken! Ik ook vind het eigenlijk waar dat de cirkel rond is.
Met vriendelijke groet,
Mei Yamachi
Zie Foto van het klompje, van Taku, Mei haar broer en die van haar vriendinnen.
Na een goed ontbijt; twee dikke plakken brood, een gebakken ei, wat yoghurt en een bak koffie, (voor de tweede bak moet ik 200 yen betalen) ga ik er vandoor. Ik doe een mooie hiking naar 1008 meter, alleen door de bomen heb je helaas geen enkel uitzicht op de diepten. De bomen dat zijn wel mooie, heel oude sparren, cipressen, ceders redpine en paraplu bomen. De track is prachtig op en neer over natuurlijke paden en natuurlijke traptreden. Als ik op een gegeven moment een waarschuwing voor beren tegen kom, loop ik toch even minder ontspannen dan anders (later in het guesthouse vertellen ze, dat ze hier nog nooit een beer hebben gezien). Het enige dat ik aan levend wild zie is een pad van zo'n 15 cm en een paar wespen van 3 cm. Op een gegeven moment wil ik op mijn gps kijken of ik nog op de route zit, maar helaas pleite. Het lusje waarmee hij was gezekerd is gebroken. Ik loop een km terug om hem te zoeken en het kan niet missen, ik moet hem terugvinden. Ik ben tenslotte de enige die hier in de omgeving is. Gelukkig daar ligt het kleinood, zonder ben ik vooral in de grote steden flink onthand. Het regent steeds al een klein beetje, maar als ik onderin het dorp aankom valt het weer met bakken tegelijk uit de lucht. Je wil het niet geloven, maar in dit dorp zijn op een gebied van 4 vierkante kilometer 80 tempels en ze worden allemaal gebruikt voor tempellodging. Je kunt er voor een flink bedrag logeren en 's morgens en 's avonds de gebeden van de monniken mee doen. Verder zijn er meer souvenirwinkeltjes dan in Nes en Volendam tezamen. Alleen zijn de souvenirs hier wat anders, geënt op de tempels. Er zijn hele mooie bij en het lukt me niet om er niet naar toe te gaan. Als het weer even droog is zie ik een heel mooi tempelcomplex met een reusachtige pagode. Onder een oude boom zijn diverse mensen aan het zoeken naar takjes met 3 naalden van de Pine. Ik zoek even mee, want als je één hebt, dan brengt dat geluk. Na een tijdje krijg ik één van een jongen en ik geef hem in ruil een klompje terug. Bij de Familie Mart haal ik wat eten, wat ik buiten op een bankje op eet. Curry Noedels (want ze hebben hier warm water) en wat vleesdingen, ik moet altijd maar weer afwachten, wat er in die vleesdingen zit, maar deze zijn lekker. Ik zou nog wel wat verder willen lopen, ik heb er nu 18 km opzitten, maar de regen komt met bakken uit de lucht en nu lijkt het ook niet meer droog te worden. Ik loop dus door de regen naar mijn guesthouse, helaas heb ik de bescherming voor mijn rugzak vergeten, dus doe ik er maar een zeiltje overheen. Net iets te laat want hij is al mooi nat. Onderweg als ik sta te schuilen voor de harde regen, krijg ik spontaan een paraplu aangeboden van een schoolmeisje en als ik haar een klompje geef mag ik hem ook wel houden. In het guesthouse, ik ben er helemaal verliefd op zo'n praktisch gebouw, neem ik een douche Voor het eerst deze trip een hete douche, niet omdat er geen heet water is maar omdat het daarvoor veel te warm is. Het wordt hier behoorlijk druk Duitsers, Fransen, een heel gezin Australiërs incl. opa en oma. Even lekker rustig rondhangen met een lekker bakje koffie uit mijn eigen potje Nescafé gold. Verder heb ik nog een pot yoghurt in de koelkast en wat broodjes met kaas, mijn diner heb ik vanmiddag al gehad. In het kleine restaurant, waar ik gisteravond heb gegeten maakten ze een soort poffertjes met octopus, misschien probeer ik die nog even. Er komen nog steeds mensen binnen, sommigen hebben 3 uur moeten wachten omdat de trein niet ging i.v.m. de regen. De octopus poffertjes zijn het niet meer geworden, omdat het niet meer is opgehouden met regenen. Hier nog een lekker pilsje gedronken en gekletst met een Belgische arts die heel Japan door trekt om hikings te doen. Morgen om 05.20 op om het mystieke pad te belopen. Om zes uur kun je dan zien hoe 3 monniken het eten brengen naar het Mausoleum van Kukai. Voor nu oogjes dicht en snaveltjes toe want alles is hier na tienen rustig. Goede nacht.
Bericht van Mei
Alweer een goede nacht van acht uur en nadat ik me lekker heb gedoucht wordt er een heerlijk ontbijt geserveerd. De opzet van dit guesthouse is zeer minimalistisch, maar een goed uitgekiend concept.
Ik heb inmiddels contact gehad met Hubert en die heeft op zijn beurt weer een mail gestuurd naar Mei, de zus van de jongen die ik in het guesthouse in Tokushima heb ontmoet. Zij schrijft een prachtige reactie terug. Na hun goedkeuring wil ik jullie dit ook graag even laten lezen.
Op 27 september. Krijg ik van Hubert Winters, naar aanleiding van de ontmoeting de volgende mail.
"Zo is de cirkel weer rond".
Groet
2016/09/26 11:
Hello Mei,
How are you? Kan ik al in het Nederlands schrijven?
One of my friends is in Japan to walk along a lot of tempels. And saturday morning he phoned me. He told me about a very special meeting he had.
He was talking with a young Japanese man ant they talked about the Netherlands. The young man told that his sister Mei was studying in Holland.
And my Friend Dicky Dikken said: I heard about here by my friend Hubert. He told about Mei and that he took her to Meppel.
What a coincidence! It’s like a miracle, isn’t it?
You can read about the meeting: http://dickydik.waarbenjij.nu/reisverslag/4943822/de-dag-voor-het-einde#ad-image-122303576
Do you like to visit me and my wife one day? We like to invite you and talk about jenaplan, Japan and other things…
Met vriendelijke groet,
Hubert Winters
Waarop Mei reageert
Datum: 26 september 2016 18:45
Aan: "Mr.Hubert"
Onderwerp: Antw.: meeting from my friend and your brother!
Hallo Hubert,
Nederlands is nog steeds moeilijk, maar alles goed. Hoe gaat het met jou?
I am really very surprised! After your message, I asked my brother this coincidence. He surely received het klompje. I attached the picture to this email. He also told me that Mr. Dicky Dikken and my brother got so excited in the room of guest house. When I read your email, I read his web site through without stopping. After that I couldn’t study Dutch for 30 minutes because of the shocking. We are looking forward to who around us will meet next. When you have chat with him, please say hello and success his pilgrimage.
And thank you very much for your invitation! I’m very glad. I would really like to visit you, see your family and talk about Jenaplan and Japan many things.
I’m very happy to hear fun and glad news from you. Thank you so much.
Met vriendelijke groet,
Mei Yamachi
Een dag later krijg ik nog de volgende mail.
Hallo Hubert en Dicky,
Eergisteren heb ik op mijn Facebook over dit verhaaltje verteld en de foto van het klompje van mijn broer gezet, andere vriendinnen hebben de foto ook bekeken en een andere foto als reactie gezet Dat was heel grappig.
Natuurlijk kan je mijn reactie in je verhaal gebruiken! Ik ook vind het eigenlijk waar dat de cirkel rond is.
Met vriendelijke groet,
Mei Yamachi
Zie Foto van het klompje, van Taku, Mei haar broer en die van haar vriendinnen.
Na een goed ontbijt; twee dikke plakken brood, een gebakken ei, wat yoghurt en een bak koffie, (voor de tweede bak moet ik 200 yen betalen) ga ik er vandoor. Ik doe een mooie hiking naar 1008 meter, alleen door de bomen heb je helaas geen enkel uitzicht op de diepten. De bomen dat zijn wel mooie, heel oude sparren, cipressen, ceders redpine en paraplu bomen. De track is prachtig op en neer over natuurlijke paden en natuurlijke traptreden. Als ik op een gegeven moment een waarschuwing voor beren tegen kom, loop ik toch even minder ontspannen dan anders (later in het guesthouse vertellen ze, dat ze hier nog nooit een beer hebben gezien). Het enige dat ik aan levend wild zie is een pad van zo'n 15 cm en een paar wespen van 3 cm. Op een gegeven moment wil ik op mijn gps kijken of ik nog op de route zit, maar helaas pleite. Het lusje waarmee hij was gezekerd is gebroken. Ik loop een km terug om hem te zoeken en het kan niet missen, ik moet hem terugvinden. Ik ben tenslotte de enige die hier in de omgeving is. Gelukkig daar ligt het kleinood, zonder ben ik vooral in de grote steden flink onthand. Het regent steeds al een klein beetje, maar als ik onderin het dorp aankom valt het weer met bakken tegelijk uit de lucht. Je wil het niet geloven, maar in dit dorp zijn op een gebied van 4 vierkante kilometer 80 tempels en ze worden allemaal gebruikt voor tempellodging. Je kunt er voor een flink bedrag logeren en 's morgens en 's avonds de gebeden van de monniken mee doen. Verder zijn er meer souvenirwinkeltjes dan in Nes en Volendam tezamen. Alleen zijn de souvenirs hier wat anders, geënt op de tempels. Er zijn hele mooie bij en het lukt me niet om er niet naar toe te gaan. Als het weer even droog is zie ik een heel mooi tempelcomplex met een reusachtige pagode. Onder een oude boom zijn diverse mensen aan het zoeken naar takjes met 3 naalden van de Pine. Ik zoek even mee, want als je één hebt, dan brengt dat geluk. Na een tijdje krijg ik één van een jongen en ik geef hem in ruil een klompje terug. Bij de Familie Mart haal ik wat eten, wat ik buiten op een bankje op eet. Curry Noedels (want ze hebben hier warm water) en wat vleesdingen, ik moet altijd maar weer afwachten, wat er in die vleesdingen zit, maar deze zijn lekker. Ik zou nog wel wat verder willen lopen, ik heb er nu 18 km opzitten, maar de regen komt met bakken uit de lucht en nu lijkt het ook niet meer droog te worden. Ik loop dus door de regen naar mijn guesthouse, helaas heb ik de bescherming voor mijn rugzak vergeten, dus doe ik er maar een zeiltje overheen. Net iets te laat want hij is al mooi nat. Onderweg als ik sta te schuilen voor de harde regen, krijg ik spontaan een paraplu aangeboden van een schoolmeisje en als ik haar een klompje geef mag ik hem ook wel houden. In het guesthouse, ik ben er helemaal verliefd op zo'n praktisch gebouw, neem ik een douche Voor het eerst deze trip een hete douche, niet omdat er geen heet water is maar omdat het daarvoor veel te warm is. Het wordt hier behoorlijk druk Duitsers, Fransen, een heel gezin Australiërs incl. opa en oma. Even lekker rustig rondhangen met een lekker bakje koffie uit mijn eigen potje Nescafé gold. Verder heb ik nog een pot yoghurt in de koelkast en wat broodjes met kaas, mijn diner heb ik vanmiddag al gehad. In het kleine restaurant, waar ik gisteravond heb gegeten maakten ze een soort poffertjes met octopus, misschien probeer ik die nog even. Er komen nog steeds mensen binnen, sommigen hebben 3 uur moeten wachten omdat de trein niet ging i.v.m. de regen. De octopus poffertjes zijn het niet meer geworden, omdat het niet meer is opgehouden met regenen. Hier nog een lekker pilsje gedronken en gekletst met een Belgische arts die heel Japan door trekt om hikings te doen. Morgen om 05.20 op om het mystieke pad te belopen. Om zes uur kun je dan zien hoe 3 monniken het eten brengen naar het Mausoleum van Kukai. Voor nu oogjes dicht en snaveltjes toe want alles is hier na tienen rustig. Goede nacht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
