Een heet verhaal

Nu kan ik gemakkelijk zeggen print het verhaal maar uit dan, heb je een heet verhaal maar het lag toch even anders. Eenmaal aangekomen in Tokushima rolt mijn ingewrapte rugzak snel van de band, waarna ik hem kon ontdoen van de folie. Ik draai mijn wandelstok in elkaar en voordat ik het weet staat er zo'n lief giechelend Japans vrouwtje bij me die vertelt dat de bus zo vertrekt. Als ze mijn rugzak en stok ziet en ik haar vertel dat ik een taxi neem, helpt ze gelijk mee om een taxi te vinden. Voor vierduizend Yen wil hij me wel naar de eerste tempel brengen, dat staat gelijk aan veertig euro, het is geen goedkoop land, net ook al een bak koffie van 430 Yen gehad. Bij de winkel waar ik mijn benodigdheden moet kopen, staat een niet al te vriendelijke vrouw in de winkel. Ze kent weinig Engels, maar na veel handgebaren en knikken ktijg ik wat ik moet hebben. Een boek voor de stempels, een katoenen hemd, osamafuda's wat wierook en natuurlijk een hoed. In het boek hebben ze al gelijk de eerste stempel en kalligrafie gezet voor 300 yen of ik maar even af wil rekenen 6300 alstublieft. Ik zet mezelf in de spiegel op de foto en ga daarna de eerste tempel verkennen. Een heel ritueel wat ik langzaam probeer af te kijken het hoeft van mij ook niet helemaal goed. Bij de tweede tempel of beter gezegd tempelcomplex wordt na het bezoek aan de tempel, de stempel en kalligrafie ter plaatse gezet. De mevrouw die dit voor mij doet is hier wel heel bedreven in en maakt er een mooi kunstwerkjes van. Wel even 300 yen betalen. Ik heb uit Nederland allemaal foto's van typisch Nederlandse onderwerpen mee genomen, ik bied haar één aan en het oe en aa is niet van de lucht. Het gesprek, als je het al een gesprek kunt noemen begint meteen wat vlotter te verlopen. Ik heb wel in de gaten bloemenvelden en molens zijn geliefd. Van haar krijg ik een flesje bevroren ijsthee als ossetai = gratis. Snel heb ik zo drie tempels gehad, deze liggen ook niet zover uit elkaar. De vierde ligt verder weg en de nacht doorhalen en de warmte begint nu parten te spelen. Als ik aan de kant van de weg een broodje kaas, meegenomen uit Holland op zit te peuzelen lopen mij een drietal lopers voorbij, die ook van die mooie pakjes aan hebben. Zij spreken wat Engels en willen vandaag tot de vijfde tempel gaan, mijn plan is om voor vijf uur bij de zesde te komen, daar is een slaapplaats. Ik ben bijna van plan het bijltje erbij neer te gooien, omdat het zo warm is, maar als de vierde tempel opdoemt is het twintig over drie en moet de zesde voor vijf uur te halen zijn. Vijf is snel bereikt en als ik de dame van de stempels een foto geef, krijg ik een flesje ijsthee en een klein flesje, lijkt wel een medicijn weer terug als ossetai. Ondanks dat ik me verloop ben ik snel bij de vijfde tempel en een alleraardigste medewerker van die tempel geeft me de stempel. Als ze de foto's ziet is ze helemaal verrukt. Snel vertrek ik om voor vijf uur nog bij tempel zes te zijn maar haastige spoed is niet goed, na een dikke km kom ik erachter dat ik mijn stok heb laten staan dus terug. Nu wordt vijf uur niks meer, ik besluit om naar de grote weg te lopen en een lift te vragen. Ik loop dat stukje aan het eind nog weleens. Ik kom er toch op de terugweg nog een keer langs. Na een paar pogingen is er een ouder echtpaar, die me de laatste kilometers wel willen brengen, zodat ik nog net op tijd ben. Als ik een gebouw in loop word me verteld dan het slapen gesloten is. Op mijn vraag waar het stampoffice is wijst hij me een andere deur. Daar zitten twee dames die me vertellen dat ik wel hier kan slapen. Ze krijgen van mij allebei een foto en een klompje en in ruil krijg ik een broodje en een ijsthee. Ik kom erachter dat niet alle ijsthee lekker is. Boven de ingang van de maingate is een kleine benauwde ruimte onder een grote koperen bel. Ik vind het goed, ik heb een plekje en ik probeer er wel wat van te maken. Alles wat ik probeer, ik krijg de warmte niet weg het is zes uur in de avond en nog 33 graden. Ik ben te moe en onder het muskietennet val ik om zes uur in slaap. Acht uur word ik met kramp wakker, badend in het zweet hoe het verder afloopt zal ik jullie morgen vertellen. Groetjes