Woensdag 30 oktober

Het is slechts drie graden, als we van huis vertrekken. Woensdag 30 oktober en mijn reis naar Peru staat op het punt te beginnen.
Vanmorgen tien over vier op, een stukje brood naar binnen en dan hup de trein in en via Grou-Irnsum naar Schiphol. Het is vroeg en het voelt ook vreemd, een beetje een raar gevoel in de maag. Nu heb ik dat al een paar dagen, dus daar moet ik al aan gewend zijn, maar dat is dan weer niet zo. Nog een klein beetje stijf van de dansles van gisteren en of het nu door de zenuwen kwam, ik kon de nieuwe pasjes van de cha cha cha er maar niet in krijgen. Onze NS rijdt perfect op tijd dus om vijf voor half acht stap ik bij Schiphol uit. Omdat ik thuis al heb ingecheckt ( ja ik ben volledig gedigitaliseerd) kan ik, nadat ik mijn rugzak heb afgegeven, direct door de douane. Wie had het ook alweer over vliegschaamte? Het is hier een drukte van belang, het lijkt wel of heel Nederland gaat vliegen. Ik heb nog wat tijd, dus neem nog een grote bak koffie van de Starbucks, altijd goed. Uit de automaat trek ik nog wat dollars, is wel handig om achter de hand te hebben daar in Peru. Nu maar wachten op de vlucht naar Parijs. Met een klein half uurtje vertraging stijgen we dan toch op. Het is prachtig helder weer, dus als we over Rotterdam heen vliegen kan ik bijna Dick Advocaat bij Feyenoord nog wat tips geven. De vlucht is een goed uur, daarna vlieg ik om 13.10 uur in een wat groter vliegtuig naar Lima. Fransen zijn echter niet zo stipt en met meer dan een half uur vertraging zit ik in mijn te krappe stoel. Het is hier bewolkt, dus veel van Parijs krijgen we niet te zien. Eenmaal in de lucht gaat het voortvarend en na een uurtje vliegen zit ik aan de lunch. Kip met broccoli en een Griekse salade, een broodje met Brie en wat toetjes. O ja ook nog een flesje witte wijn erbij. Ik zal proberen uit te leggen wat de bedoeling is, als ik in Peru aankom. Eerst dit: de regel geldt alles mag niets moet en er staat ook niets vast deze keer. In Lima heb een hostel geboekt voor twee nachten, maar dat kunnen er ook zo drie worden. Rondkijken in Lima is de bedoeling en daarna met een lokale bus “ongeveer vijf uur rijden” naar Ica een klein pleisterplaatsje waar de bus stopt. Vandaaruit loop ik vermoedelijk naar Huacachina een oase midden in een zandvlakte, waar je kan buggy rijden en zandboarden. Of ik dat laatste ga doen, weet ik nog niet, we zullen zien. Een nachtje in de oase dan teruglopen naar Ica en de nachtbus nemen naar Arequipa. Een 11 uur durende rit, waar ik in de bus kan slapen. Wat ik in Arequipa ga doen weet ik nog niet maar er zijn een paar gigantische bergen dus ik vermaak me wel.
Van Arequipa ga ik dan met de bus naar Cabanaconde, het begin van een vier of driedaagse tracking door de Colca canyon, de op één na diepste kloof op de wereld. Als het mee zit, zie ik daar ook nog een paar condors, maar dat weet je nooit. Hoe ik dan naar Cusco kom, moet ik nog even bekijken, maar dat is de volgende bestemming. Daar in Cusco wat mooie trackings maken en als klap op de vuurpijl, de Salkantay track naar Machu Picchu. En dan zit het er wel zo’n beetje op. Ik probeer jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen. Het is goed half twee als we landen en dat is maar goed ook want zoals doctorandus P. wel zou zeggen; Lima is een mooie stad, maar net iets te ver weg. Ik heb een zitkont en mijn been slaapt.
Tegelijk met ons supergrote vliegtuig van Air France, dat volgens mij niet kan tippen aan de service van KLM, maar dat terzijde, komen er nog twee van die grote jongens binnen. Het duurt dan ook twee uur voordat we de douane voorbij zijn. Iedereen moet op de foto en alle vingerafdrukken inleveren en dat geeft bij de veel chinezen nog wat problemen. Daarna neem ik een taxi naar het hostel. Een vertrouwde taxi die me, al slalommend door het verkeer in een uur naar mijn bestemming Miraflores brengt. In het hostel is alles prima geregeld, nadat ik heb ingecheckt ruim ik mijn spul wat op, neem een douche en duik de koffer in. Ik maak maar geen gebruik meer van de uitnodiging, om mee te doen aan de Halloweenparty die boven gaande is. Hieraan kun je merken dat ik geen 16 meer ben. Op mijn acht persoons gemengde kamer, val ik met vier vreemde dames onmiddellijk in slaap. Morgen verder.