Vrijdag 1 november

Ergens in de verte hoor ik verkeer en er schijnt wat licht door de ramen, het meurt behoorlijk. Er zijn gister blijkbaar nog een paar doorgegaan met feesten, daar had ik de puf niet voor. Ik knijp mijn ogen nog even dicht en om 10 over zeven zoek ik het ontbijt op. Dat ziet er prima uit en met goede koffie. Ik schuif aan bij twee Braziliaanse jongens, die zo per vliegtuig naar Cusco vertrekken. Daarna stuur ik mijn stukje van gister op en loop naar de supermarkt om wat flessen water te halen. Vannacht werd ik met een dikke kramp wakker en dat is een teken dat ik te weinig drink. Waren ze bij Air France ook niet echt scheutig mee, maar goed. Boven op het terras neem ik nog een paar lekkere bakken koffie en maak me klaar voor een walking tour door het centrum van Lima.
Kwart voor elf vertrekken we met een Engels- en Spaanstalige gids lopend naar het lokale busstation, daar stappen we op de bus naar het centrum. Lima heeft een mooi bussysteem, aan beide kanten van de rijbaan een vrije baan en om de minuut komt er een bus. Voor 2,5 Sol is ongeveer 70 cent kun je overal komen. Na vijf haltes is het overstappen en de groep van een man of veertig doet dat perfect. Na nog twee stops zijn we in het oude centrum en het is met recht het oude centrum, mooie kathedralen en paleizen naast elkaar. Aflossing van de wacht is hier wel wat anders dan in Engeland, deze is met een heel muziekkorps en heel indrukwekkend. Onze groep bestaat uit allerlei nationaliteiten, maar volgens mij ben ik de enige Nederlander. Na allerlei kerken en andere bezienswaardigheden te hebben bezichtigd, is het afsluiten bij een proeflokaal waar ze Pisco in diverse smaken laten proeven. Ik moet zeggen ik heb wel eens mindere drankjes geprobeerd. Daarna kan iedereen zijn gang gaan en wat lunchen o.i.d. Ik ga met een Koreaanse jongen wat eten, maar de muziek staat zo hard dat het moeilijk is elkaar te verstaan. Hij gaat nog wat winkelen en ik ga op het plein van de vrijheid wat aan mijn stukje schrijven. Er komt iemand naast me zitten, die een mooi verhaal over Nederland houdt. Verschillende soorten Hollandse bieren ed, maar het gaat hem volgens mij ergens anders om en ja hij laat me Peruaans geld zien en vraagt of ik ook Nederlands geld heb. Als ik geen sjoege geef vertrekt hij maar weer, niets te halen. Ik voel dat het weer een beetje terugkomt, het zwerversbestaan. De eerste tour zit erop en we gaan weer met de plaatselijke snelbus naar een andere wijk, Baranca een hipster wijk. Ook hier krijgen we een rondleiding al is ie wel wat anders, laten we zeggen meer Street art, mooie tekeningen op de gevels bruggen en tunnels. Bij een stenen trap staan ze in de rij om hun geliefde op de foto te nemen. Na de tour en de zonsondergang aan de Stille zuidelijke oceaan lopen we met een gemêleerd gezelschap van 2 Amerikanen 2 Oostenrijkers, een Koreaan en een Nederlander in drie kwartier naar het hostel. Het is op straat een drukte van belang met allemaal verklede kinderen, die bij veel winkels naar binnen gaan om snoep te vragen. Zeven uur ben ik in het hostel en als ik een douche neem blijk ik de zon al aardig in het gezicht te hebben en dat bij 19 graden maar het is de hele dag zonnig geweest. Hoe later het wordt des te drukker en als ik om negen uur nog even door het park loop, kan ik over de geschminkte kinderkopjes lopen. Daarna even een biertje in de jeugdsoos “want zo voelt het wel een beetje” en dan pitten. Gevoelsmatig is het al vijf uur. O ja ik heb hier nog maar een nacht in Lima bijgeboekt, maar ik moet morgen wel om 11 uur van de kamer af, ik heb dan nog wel een dag om rustig in mijn eigen tempo rond te kijken. Ik zou zeggen tot morgen.