Foie gras

Om zeven uur zit ik aan de ontbijttafel, het is zelfservice, dus ik laat mijn plate flink vol. Omdat ik geen gebruik van het zwembad maak kan ik wel een aantal dingen voor onderweg meenemen zoals; twee dikken plakken brood, kuipje appelmoes, cakeje, boter, pasta choca en een banaan. Goede ruil dacht ik zo. Om een aantal lussen van de Lot over te slaan, duik ik de bergen weer in door een flinke beklimming en een prachtige route over boerenpaden kom ik tien kilometer verder weer bij Le Lot. Daar op een muurtje geniet ik van mijn geruilde waar. Ik kom weer een stuk langs de Lot te lopen en daar zijn de paden niet altijd gebaand. Het gras dat ongeveer een halve meter hoog is, zorgt er voor dat mijn broek lekker nat wordt, maar het is niet hinderlijk. Lussen afsnijden van de Lot brengt je onmiddellijk gemiddeld 80 meter hoger. Dat is wel twee keer de Oldehove, om even een vergelijk te maken. De uitzichten zijn dan ook twee keer zo mooi. De hele dag is het, dan weer regen en dan weer droog en dikke buien. Zelfs één dat ik moet schuilen. In een schuur die open staat neem ik een kijkje. Het is een ganzenmesterij, ik denk voor foie gras. Er staat een machine net zo’n tube die in de keel van die ganzen wordt gestoken. De ganzen staan er wat apathisch bij, ik krijg in eens zin om die beesten los te laten. Tijdens die buien is mijn broek van voren kletsnat, als het opklaart is hij binnen een half uur droog. Na 35 km moet ik tien kilometer zoeken om een slaapplaats te vinden, die ik bij binnenkomst in Limonges direct vind een gite etappe voor tien euro. Er is niemand meer maar een andere pelgrim zegt dat het wel goed is. Ik doe mijn schoenen uit en ga eerst naar de stad, alles is op, ik heb nog drie hoestsnoepjes en dat is alles. Op wat ik bij het hotel heb (laten we zeggen) geruild, heb ik het 45 km uitgehouden, maar nu sterf ik van de honger. Ik zie een café en een pizzeria, eerst een biertje en dan een pizza is een strak plan. Het worden twee biertjes en twee pizza’s, een om op te eten en een om mee te nemen die een half uur later ook is verdwenen. Ik moet wel zeggen dat het kleinere pizza’s zijn dan bij ons in Nederland. Ik zou over vandaag nog zoveel kunnen schrijven, de joekels van vissen in een vijver, de bloemenpracht, de vele mooie kleuren groen en de geuren die de regen met zich mee brengt maar ik moet ook nog slapen dus ik stop er mee.