Petdag

Nadat ik het stukje gisteravond had weggestuurd, ben ik op bed gaan liggen, Willy zou om acht uur bellen. Ik voelde me kut, heb op Internet opgezocht wat die klachten onder de voet veroorzaakt en daar word ik niet blij van. Als het doorzet betekent dit het einde van de reis en een maand rust. Ik word wakker als Willy belt, geef nog een aantal dingen door, die ze mee kan nemen en praat nog wat van me af. Val met Khaled Hoesseini, Duizend schitterende zonnen in slaap. Na drie uur wordt ik wakker, als ze al is uitgehuwelijkt, heb ik een heel stuk gemist. Als ik om vijf uur naar de wc moet, heb ik mijn stok nodig om drie meter te overbruggen, ik duik weer in bed en wordt om half zeven wakker.
Ik besluit om op te houden met zeuren en een nieuw plan uit te stippelen. Na een kwartiertje wat door de kamer slenteren, trekt de pijn in de voet wat weg, minutieus ga ik mijn rugzak na wat er weg kan en wat mag blijven. Het is net de arrenslee van drs. PP. Helaas het lampje wat ik van de Amelanders heb, kan niet verder mee, ik ga ten slotte het zuiden en ook de lange dagen tegemoet en heb Mattie haar zonnelampje nog. Mijn dure wandelstokken, terug, maak zelf wel een paar die ook als tentstokken kunnen dienen. Jammer dat ik die steen van die smarrige dooie visjevreters niet weg kan gooien, maar die lol gun ik hun niet. Krijg er straks een tent en een grotere thermoskan bij, ik wil proberen om het gewicht gelijk te houden. Extra veters kunnen wel weg, waren bedoeld als waslijn maar zitten ook scheerlijnen bij de tent dus. De steel van de tandenborstel kan er wel af en dat wat ik moet scheren kan ook wel alleen met het mesje. Maak mijn schoenen schoon in de wasbak met de play boy, Willy neemt leervet mee waar ik ze eens lekker mee ga verwennen, hebben ze verdiend. Heb een half uur nodig om daarna de cel du ba schoon te maken. Half negen, ontbijt lekker rustig aan, een lekkere grote bak koffie en de wereld ziet er meteen een stuk anders uit. De twee dagen dat Willy komt voorspellen ze geen goed weer maandag wel dan, komt eindelijk de sollei. Terwijl ik aan het stukje zit te schrijven, koel ik met de gescoorde ijsblokjes mijn overspannen peesplaat (zo leer je nog eens wat over anatomie) maandag pas ik mijn afstanden aan en loop tot Vezalay niet meer dan 25 km per dag, (maar dat heb ik al een eerder gezegd) het is ten slotte ook geen hardloopwedstrijd, ik loop dan nog vier dagen voor op mijn schema. Had ik jullie al verteld dat in het gastenboek van madam Vivienne in Trepail ook de naam staat van een loopster die een maand eerder dan mij vertrokken is, we hebben van te voren nog gemaild om ideeën uit te wisselen, leuk om te lezen. Was al mijn kleren en hang ze voor de kachel te drogen, kijk om de 10 minuten op mijn horloge, lijk wel een klein kind. Twaalf uur klopt de hotelier op de deur, komt handdoeken brengen voor de tweede persoon en vraagt of ik nog ijs moet, heel attent. Diana en Yonina gefeliciteerd met jullie verjaardag. Willy is om half twee bij het hotel, ik sta al een kwartier uit te kijken waar ze blijft, eindelijk. Na even lekker te hebben bijgepraat en alle foto’s te hebben bezien, verdere details zal ik jullie besparen, lopen we Vitry in, halen nog wat boodschappen en drinken wat in Maxime, rosétje en hot chocalat He. Ze hebben hier wifi, dus ik probeer het stukje hier maar op de site te zetten, want mijn trouwe webmaster is voor een paar dagen op vakantie in Frankrijk. O ja nog even dit, koop ik een tent van 190 euro, slechts 1200 gram, neemt Willy die van de Bristol mee van 9,95 we hebben er samen hartelijk om gelachen. Dus mocht iemand deze kant nog opkomen? Hoi, Dicky en Willy.